Filmy seks, pies, ciemność

Po raz trzeci Ripley musi powstrzymać kosmiczne monstrum, ale tym razem może liczyć tylko na uwięzionych wraz z nią skazańców.

Historia o dziwnym młodzieńcu Bulcsu, jego sympatycznych kolegach, konkurencji wśród kanarów, pogoni wzdłuż torów... A zarazem historia miłosna.

W niewyjaśnionych okolicznościach mieszkańcy pewnego miasta tracą wzrok. Nagła choroba rozprzestrzenia się z taką prędkością, że wkrótce porzucone zostają wszelkie próby znalezienia lekarstwa, gdyż każdy kontakt z zarażonym powoduje utratę wzroku. Wśród ludzi wybucha panika. Władze są coraz bardziej bezradne, w obliczu szerzącej się epidemii decydują się odizolować chorych w opuszczonym szpitalu psychiatrycznym i poddać ich kwarantannie. Wraz z gwałtownie rosnącą liczbą pacjentów dramatycznie pogarsza się ich sytuacja. Stopniowo wyczerpują się zapasy jedzenia, zaczyna się walka o władzę. Jeden ze zbuntowanych pacjentów (Gael García Bernal) posuwa się do niewyobrażalnej brutalności stając się samozwańczym przywódcą jednej z grup. Do szpitala trafia także kobieta (Julianne Moore (I)), która pozorując utratę wzroku, postanawia towarzyszyć swojemu mężowi. „Miasto ślepców” to przerażająca wizja apokalipsy, która nagle urzeczywistnia się w bezimiennej metropolii.

Jest Wigilia. Angela Bridges, ambitna młoda businesswoman, zostaje w biurze trochę dłużej, aby dokończyć pilne sprawy przed wieczornym spotkaniem z rodziną. Kiedy w końcu zjeżdża do opustoszałego garażu podziemnego, jej samochód nie chce odpalić. Na pomoc zdenerwowanej kobiecie śpieszy sympatyczny pracownik ochrony Thomas. Jednak jemu też nie udaje się uruchomić auta. Mężczyzna proponuje Angeli, aby została w garażu i zjadła z nim skromny wigilijny posiłek. Dziewczyna reaguje wybuchem śmiechu, który jednak szybko zamiera na jej twarzy. Okazuje się bowiem, że poziom 2 biurowego parkingu stanie się dla niej śmiertelną pułapką, a szanse na przeżycie do rana wydają się nikłe.

Post Tenebras Lux to pół-autobiograficzny film o uczuciach, wspomnieniach, marzeniach, nadziei i obawach. Juan (Adolfo Jiménez Castro) wraz ze swoją miejską rodziną mieszka na meksykańskich przedmieściach. Rodzina korzysta z tego co daje wieś ale również cierpi. Zastanawiają się czy te dwa światy mogą się uzupełniać czy tylko nawzajem eliminować.

Tytułowy Johnny to młody Amerykanin, który z powodu wpojonych mu przez nieżyjącego już ojca ideałów, zaciąga się do wojska, aby jak twierdzi, podczas I wojny światowej "walczyć o demokrację". Podczas inspekcji okopów Johnny zostaje wyznaczony do idiotycznej misji, w której zostaje bardzo ciężko ranny. Wybuch bomby pozbawia go rąk, nóg oraz twarzy, a w dalszej konsekwencji - również wzroku, słuchu i węchu. Lekarze cudem ratują młodego żołnierza, który po umieszczeniu w szpitalu określony jest mianem "warzywa". Diagnoza lekarzy nie jest do końca trafna. Wewnątrz zmasakrowanego organizmu nadal funkcjonuje mózg. Chłopakowi udaje się wymyślić sposób porozumiewania się z otoczeniem przy pomocy alfabetu Morse'a. W ten sposób Johnny nawiązuje kontakt z jedną z pielęgniarek...