Filmy sztuka, relacja matka-syn

Przeszukaj katalog

Zestawienie najlepszych i najpopularniejszych filmów w których występuje sztuka, relacja matka-syn. Zobacz zwiastuny, oceny, oraz dowiedz się kto reżyserował i jacy aktorzy występowali w tych filmach.

Kobieta jego marzeń jest na wyciągnięcie ręki. Jednak kim ona jest? Oto opowiedziana w migawkach z przeszłości nieprzewidywalna i bardzo zabawna historia dwudziestokilkulatka Teda, który spotyka swoją pokrewną duszę i raz na zawsze żegna się ze światem tanich podrywów, jednonocnych przygód i związków skazanych na porażkę. Ślub przyjaciół Teda, Marshalla i Lily nadchodzi nieubłaganie. Na szczęście nie przeszkadza to Barney’owi w nowych, kawalerskich podbojach. Tymczasem romans Teda z Robin przeradza się w bardziej dojrzałą relację, jednak czy jest mu ona pisana?
Chociaż Gilbert i Sullivan spodziewają się, że ich operetka będzie hitem, "Princess Ida" jest krytykowana za rutynowość. Drugi z nich stwierdza, że zabrakło pomysłów aby zrealizować opowiadania przyjaciela. Wolałby raczej komponować opery. Pomysł ten zagraża relacji pomiędzy mężczyznami...
Greg zaczyna naukę w gimnazjum. Razem ze swoim kumplem Rodrickiem chcą stać się sławni i zapisać się w szkolnych księgach. Gregowi wydaje się, że przyczyną ich ciągłych porażek jest Rodrick, lecz to on zaczyna być szkolną gwiazdą, a Greg staje się nielubiany.


Film jest autobiografią Agnès Vardy. Reżyserka przedstawia w filmie pejzaże pochodzące z własnego dzieciństwa, małżeństwo z reżyserem Jacquesem Demy, podróże, czy emocje, które jej towarzyszyły podczas tworzenia nowych filmów.
Rodzina Borgiów to serial historyczny ukazujący losy jednego z najsłynniejszych rodów włoskiego renesansu. Osadzona w piętnastowiecznej Italii opowieść ukazuje pontyfikat Rodriga Borgii (Jeremy Irons), czyli Aleksandra VI. Papież, dla zapewnienia rodzinie potęgi, gotów był popełnić najcięższy grzech. Machiavelli opisał metody walki politycznej Borgiów w "Księciu", a Mario Puzo, zainspirowany historią wpływowej rodziny, stworzył swoje najsłynniejsze dzieło – "Ojca chrzestnego".

Marzyciel

7,7
Słynny szkocki dramaturg James Matthew Barrie (Johnny Depp) po porażce jednej ze swoich sztuk przeżywa twórczy kryzys. Geniusz źle się czuje ograniczony sztywnymi ramami kultury Anglii początku XX stulecia. Inspirację do nowego dzieła odnajdzie podczas spaceru w londyńskim Kensington Gardens. Spotyka tam rodzinę Llewelyn Davies: czterech chłopców oraz Sylvię, ich piękną, owdowiałą matkę (Kate Winslet). Związku Jamesa i Sylvii oraz jego przyjaźni z dziećmi nie akceptuje ani matka Sylvii - Emma du Maurier (Julie Christie) ani żona Jamesa - Mary (Radha Mitchell). Częste spotkania Jamesa z rodziną Llewelyn Davies, zabawy z chłopcami i rozkwit uczucia wobec ich matki pozwolą pisarzowi stworzyć nową, niezwykłą sztukę. Producent inscenizacji dzieł J.M. Barrie'ego - Charles Frohman (Dustin Hoffman) zrazu sceptycznie odnosi się do Piotrusia Pana. Sukces premiery w Londynie zapoczątkuje legendę o chłopcu, który postanowił na zawsze zachować dziecięcą wrażliwość.
James Whale (Ian McKellen) jest starym reżyserem filmowym, który przed piętnastu laty opuścił Hollywood. Odtąd Whale żyje z dala od wielkiego świata. Z jego zdrowiem jest coraz gorzej - kolejny wylew sprawił, że James stoi już właściwie nad grobem. Choroba wywołuje falę wspomnień, przeważnie takich, o których Whale starał się zapomnieć. Reżyser nie kryje swoich skłonności homoseksualnych. W swojej posiadłości zatrudnia młodego ogrodnika, byłego żołnierza Claytona Boone'a (Brendan Fraser). Między mężczyznami rodzi się więź.
W październiku 1998 roku w miasteczku Laramie, w Wyoming, dwóch młodych ludzi śmiertelnie pobiło geja. Wkrótce po tym reżyser Moises Kaufman i członkowie nowojorskiego Tectonic Theater pojechali do Laramie. Aktorzy przeprowadzili ponad 200 wywiadów z mieszkańcami miasta.
Dwoje nastolatków z rozbitej rodziny - David (Tobey Maguire) i Jennifer (Reese Witherspoon) - w czasie sprzeczki o to, jaki program telewizyjny oglądać wyrywa sobie pilota z rąk. W efekcie pilot ulega zniszczeniu, a telewizora nie daje się uruchomić. David jest zrozpaczony, że ominie go kolejny odcinek jego ulubionego czarno-białego serialu komediowego z lat 50. „Miasteczko Pleasantville”. Niespodziewanie w mieszkaniu pojawia się tajemniczy serwisant i wręcza rodzeństwu nowego pilota. Okazuje się, że to urządzenie służy do czegoś więcej niż tylko do zmiany kanałów. W niewytłumaczalny sposób Jennifer i David zostają „wessani” przez ekran telewizora i trafiają do... Miasteczka Pleasantville. W tym idealnym, wolnym od grzechu i zła miejscu, rozpoczynają nowe życie.
Greckie przysłowie mówi, że jedynie kobiety, które skąpały oczy we łzach, widzą jasno. Przysłowie to nie spełnia się jednak w przypadku Manueli. Tej nocy, gdy jej syn Esteban ginie przejechany przez samochód Manuela płacze tak długo, aż zabraknie jej łez. A mimo to, wcale nie widzi jasno; teraźniejszość i przyszłość giną w jednakowych ciemnościach. Czekając w szpitalu, czyta ostatnie linijki jakie jej syn zapisał w notesie, z którym nigdy się nie rozstawał. "Dziś rano przeszukałem pokój mojej matki i znalazłem plik zdjęć. Wszystkim brakowało połowy. Był na nich, jak sądzę, mój ojciec. Mam wrażenie, że w moim życiu brakuje tego samego kawałka. Chcę poznać mojego ojca, nie ważne kim jest i jak zachował się wobec mamy. Nikt nie może odebrać mi tego prawa..." Manuela nigdy mu nie powiedziała kim był. "Twój ojciec umarł na długo przed twoim narodzeniem" - to wszystko, co zdążył od niej usłyszeć. Przez pamięć dla swego syna Manuela opuszcza Madryt i jedzie do Barcelony odnaleźć jego ojca. Chce mu powiedzieć, że ostatnie słowa, jakie zapisał jego syn skierował właśnie do niego, chociaż wcale go nie znał. Ale najpierw musi powiedzieć ojcu, że gdy ona od niego odeszła 18 lat temu, była w ciąży, i że mieli syna, i że syn ten właśnie umarł. Musi powiedzieć mu też, że dała dziecku imię Esteban, to samo, które on, ojciec, nosił zanim przyjął imię Lola. Lola, la Pionera. Manuela jedzie do Barcelony w poszukiwaniu Loli, ojca swego syna. Poszukiwania mężczyzny o takim imieniu nie mogą okazać się łatwe. I rzeczywiście nie są.
Słowa kluczowe

Proszę czekać…