Filmy obóz koncentracyjny, egzekucja

Oskar Schindler, niemiecki przedsiębiorca, przyjeżdża do okupowanego Krakowa i tam zakłada fabrykę emaliowanych naczyń. Tanią siłę roboczą stanowią okoliczni Żydzi zmuszani do pracy przez hitlerowców. W 1943 roku wchodzi w życie plan Endlosung, czyli ostateczne rozwiązanie kwestii żydowskiej. Krakowskie getto zostaje zlikwidowane, ludzie wyrzuceni na bruk i wywożeni do obozu do Płaszowa. Schindler widząc ten dramat, postanawia uratować Żydów od zagłady…

Klasyka polskiej kinematografii. Serial Konrada Nałęckiego powstał na podstawie książki Janusza Przymanowskiego, który jest także współautorem scenariusza. Nakręcono trzy serie przygód załogi „Rudego” – łącznie 21 odcinków. PRL-owskie władze chętnie traktowały serial jako materiał propagandowy, prezentujący obowiązującą wówczas wersję historii z polsko-radzieckim sojuszem na pierwszym planie. Janek wstępuje w szeregi Wojska Polskiego do oddziału wojsk pancernych. Zostaje włączony do załogi czołgu o numerze 102. Wraz ze swoimi wiernymi towarzyszami broni Olgierdem, Gustlikiem, Grigorijem i psem Szarikiem rusza wyzwolić ojczyznę. Dla dzisiejszego widza „Czterej pancerni i pies” pozostają znakomitą produkcją wojenno-przygodową. Zrealizowane z rozmachem sceny batalistyczne, trzymająca w napięciu akcja, zabawne dialogi i przede wszystkim doskonałe postacie stworzone przez wybitnych aktorów – to nieprzemijające wartości serialu.

Po przeprowadzce rodziny z Berlina do Polski młody chłopak zaprzyjaźnia się ze swoim rówieśnikiem zza płotu, nie wiedząc, że ten jest żydowskim więźniem.

Sophie Scholl była niemiecką studentką, która razem ze swoim bratem Hansem i kilkoma innymi studentami założyła grupę konspiracyjną o nazwie „Biała Róża”. Organizacja ta sprzeciwiała się reżimowi hitlerowskiemu. Historia opowiedziana w filmie koncentruje się na wydarzeniach, które rozegrały się pomiędzy 17 a 22 lutego 1943 roku. Wtedy to Sophie i jej brat Hans zostali aresztowani przez Gestapo.

Wrzesień 1939. Korczak, w mundurze Wojska Polskiego pełni służbę na ulicach Warszawy. Przez wychowanka Heńka namawiany jest do zdjęcia munduru, aby nie rzucać się Niemcom w oczy, ale stanowczo odmawia. Powstaje getto. Sierociniec przenoszony jest na jego teren. W czasie ewakuacji ginie wóz z kartoflami. Korczak idzie z interwencją na gestapo. Zostaje aresztowany.

Film powstał według powieści W. Bogomołowa "Iwan", której narratorem jest młody porucznik. Fabuła składa się z kilku przypadkowych spotkań z Iwanem – dwunastoletnim wywiadowcą, którego wszyscy bliscy zginęli podczas wojny. Film Tarkowskiego zrealizowany został odwrotnie niż wynika to z chronologii utrzymanej w powieści: to nie Iwan ukazywany jest oczami porucznika, a porucznik i wojna - są widziani oczami Iwana. Wojna pozbawiła chłopczyka matki, przez co zostaje on opętany nienawiścią do wroga i pragnieniem zemsty. Jedynie sny zwracają Iwanowi odebrane mu dzieciństwo.

27 stycznia 1945 roku, w dniu wyzwolenia obozu w Oświęcimiu, dla bohaterów opowieści - grupy Włochów, rozpoczyna się nowy okres w życiu - powrót do domu, a zarazem żmudny proces uczenia się na nowo normalnej rzeczywistości. Primo Levi - chemik z Turynu - ma przed sobą najdłuższą drogę; jego tułaczka trwa niemal rok. Pokonując kolejne etapy wędrówki uczy się sztuki przetrwania: zarabia pieniądze handlując z rosyjskimi żołnierzami; zdobywa całkowicie nowe dlań doświadczenia. Droga bohaterów wiedzie przez Polskę, Ukrainę i Związek Radziecki. Ich oczami oglądamy świat, który próbuje otrząsnąć się ze skutków wojny. Dla Primo roczna niemal tułaczka jest w istocie czasem bolesną, przede wszystkim jednak oczyszczającą wędrówką w głąb samego siebie, odkrywaniem najskrytszych pokładów świadomości i podświadomości. Jej ostatnim etapem jest próba opisania doznanych doświadczeń również w imieniu tych, których pochłonęła wojna.

Chiński system obozów koncentracyjnych/obozów pracy/obozów reedukacyjnych zwany po chińsku „láogǎi” lub „láojiào” działający nieprzerwanie od lat 40. ubiegłego wieku jest największym tabu Państwa Środka. Oficjalnie nie istnieje. Jednak za samo wspominanie o nim można zostać aresztowanym. Jak wygląda od środka, już nieco wiemy jedynie z relacji tych nielicznych szczęśliwców, którzy po wyjściu z niego byli w stanie wyjechać za granicę, gdzie bezpiecznie mogli podzielić się swym koszmarnym doświadczeniem ze światem.