Filmy kryminalista, złodziej

Jamal Malik to osiemnastoletni chłopak, wychowywany przez ulicę. Mimo, iż nie posiada wykształcenia, bierze udział w najpopularniejszym indyjskim teleturnieju- Milionerach, w którym to, radzi sobie zaskakująco dobrze. Budzi tym podejrzenie policji, przez którą zostaje przesłuchany. Jak się okazuje jego wiedza jest wynikiem niekiedy bardzo bolesnych doświadczeń, jakie spotkały Jamala w ciągu życia. Jednak czy gra on wyłącznie dla pieniędzy? Czy też ma zupełnie inny powód?

Historia pochodzącego ze slumsów Tsotsi – młodego członka gangu, który na skutek dramatycznych wydarzeń kradnie auto pewnej Amerykanki, nie zauważając znajdującego się na tylnym siedzeniu dziecka. Konfrontacja brutalnego przestępcy z niewinnym trzymiesięcznym niemowlakiem przyniesie niespodziewane skutki.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

Opowieść o Joao Francisco dos Santos, kabaretowym transwestycie, wyrzutku i ojcu siedmiorga adoptowanych dzieci, który spędził w więzieniu prawie 28 lat. Reżyser zrywa z linearną narracją, stawia na wizualną ekspresję, niezwykły montaż i ujęcia, przy pomocy których opisuje barwny świat swego bohatera. Jedno z odkryć ubiegłorocznego festiwalu w Cannes.

Życie teatralne pięknej kurtyzany i czterech kochających ją mężczyzn.

Komisarz Lettelier prowadzi zagadkowe śledzctwo w Paryżu, przeciw seryjnemu mordercy. Ofiarami maniaka są młode, atrakcyjne kobiety, które morderca długo obserwuje. O swoich zamierzeniach ofiary informuje przez telefon w nocy.

Emerytowany gangster Charles (Jean Gabin) wraca z odsiadki w więzieniu. Postanawia dokonać ostatniego skoku na kasyno w Cannes. Werbuje byłego współwięźnia, Francisa Verlota (Alain Delon) oraz kilku innych do pomocy. Nieoczekiwany pech i brak profesjonalizmu Francisa spowoduje, że skok do końca nie udaje się, a szef musi pozbyć się forsy.

Nieudana akcja sabotażowa kończy się dla trojga walczących z apartheidem bojowników w banku, gdzie biorą zakładników.

Émile (Jacques Perrin) odtwarza morderstwo, którego był świadkiem jako dziecko: dusiciel z białym szalikiem. Teraz jest autorem pięciu niezaplanowanych zbrodni popełnionych na samotnych kobietach. Inspektor Simon (Julien Guiomar), policjant o oryginalnych metodach, podszywa się pod psychologa w programie telewizyjnym, w którym on i Émile występują razem, i próbuje sprowokować go do ujawnienia się.

Młody Niemiec (Frederick Lau) zatrudnia się na luksemburskiej prowincji przy żniwach, przy „pracy dla Polakówˮ. Zamieszkuje w przyczepie kempingowej i wiąże się z miejscową kobietą (znana z "Nici widmo" Vicky Krieps). Zadziwiająco szybko zapuszcza korzenie. Ma blizny i tajemnicę, ale spokojna i zasadniczo przyjazna wieś też żyje w jakimś niewytłumaczalnym napięciu, jak lato upływające w oczekiwaniu na burzę. Przemoc przybiera tu nieoczekiwane formy: martwego psa, dziecka karanego zwisaniem w łańcuchach z podnośnika. Ktoś przepadł bez wieści, a bohater, chociaż integruje się ze społecznością i nawet daje się wciągnąć w próby miejscowej orkiestry, zaczyna popadać w paranoję.